ordan vızıltılar vol.2

Aylar sonra yine ankaradayım. çok az şey değişmiş. hala sevilmiyorum, zaten seviliceğimi düşünmemiştim sadece ümit etmiştim. ki ümit etmek gerçeğin yadsınışıdır(majere).dostumu gördüm mutlu oldum. paylaşmadıkça war olamayacak şeyleri yaşadım. şirin bir hatunla bile tanıştım. spora ara werdim tembellik yapıyorum. bir şeyler yanlış ama bulamıyorum. sırtındaki ulaşamadığın kaşıntı gibi. yanlış mı yaşıyorum ey blog. gençken sevişebildiğim kadar sevişim mi yoksa tek eşli mi olAm. hiç bir yerde 3 yıldan fazla yaşamamış biri olduğum için(ki bu böyle devam edicek gibi) bağlanamıyorum. saxofona devam edip herkezin beynine vericem zuahaha. sadece kamış almama lazım, malum orda bulunmuyor. 100 kağıt pedere 100 kağıtta eski bi arkadaşa verdim bende para kalmadı. ayın 5indede telefon kayıt dışı olduğundan kapatılacak mış. bu arada eski arkadaşlarla ne zaman görüşücem belli değil. ben denedim ama pek takmadılar.takanlar belli oldu bende onlarla devam edicem. yazık oysaki çok iyi bir arkadaştım:D kılıç kullanmada pro olmak üzereyim. yakında gerçek bir kılıç alıp onunla gezicem; bana bıçak çekene bende claymore çekicem :D death jazz akımını mı kursam...